Ritchey Outback-test: De tweede versie van de Ritchey-grindfiets is een oude vriend, hoewel opgefrist met een nieuwe verfbeurt en de eerste mechanische 1x12-groepset van SRAM. Gegarneerd met de componenten van het merk is het resultaat een klassiek ogende, maar toch ultramoderne offroad-racer die zowel geschikt is voor bikepacking als sportief.
Tom Ritchey zit al een halve eeuw in het vak als framebouwer. Gedurende deze tijd bleef hij grotendeels trouw aan het materiaal van zijn vroege jaren; Op enkele uitzonderingen na dragen alleen stalen frames zijn logo. En ook al staat Ritchey inmiddels vooral bekend als leverancier van aanbouwonderdelen, toch loont het de moeite om af en toe eens naar het assortiment te kijken, vooral vanuit grindperspectief, dat uiteraard maar langzaam verandert.
Neem de Ritchey Outback: eind 2017 gepresenteerd als de eerste grindfiets van het merk, maar destijds te sportief voor sommige bikepackers. De geometrie was sterk gebaseerd op de crosser en de montagemogelijkheden waren schaars. Ongeveer twee jaar later kwam de nieuwe versie op de markt en tot op de dag van vandaag is er niets veranderd - afgezien van het feit dat Ritchey in het voorjaar van 2023 een speciale verfbeurt lanceerde ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van het bedrijf. Een goede gelegenheid om de outback nog eens te zien!
Ritchey Outback – stalen grindfiets met veel bevestigingspunten
De nieuwe versie van de stalen grindfiets heeft talloze bevestigingspunten gekregen, zodat je nu vorksteunen, spatborden en een bagagerek kunt monteren. En de geometrie is zo sterk veranderd van de eerste naar de tweede generatie modellen dat je het bijna een nieuw frame kunt noemen. De zit- en stuurhoeken zijn vlakker geworden, de wielbasis is met zo’n 30 mm gegroeid, waarvan de helft te danken is aan de inmiddels maar liefst 453 mm lange liggende achtervorken. Bij de meeste grindfietsen zijn ze 2 tot 3 cm korter. De bandenspeling bedraagt 48/51 mm (28/27,5 inch). De trapashoogte is afgestemd op 650B-banden (27,5 inch), wat een paar millimeter groter is dan de meeste andere frames. Dit betekent dat de trapas ook bij een kleinere wieldiameter voldoende hoog boven de grond staat.
Al deze gegevens spreken voor een soepel lopende toerfiets voor bikepacking-gebruik. In feite rolt de Outback uiterst stabiel in een rechte lijn, vooral bij hoge snelheden, en laat hij zich niet uit koers brengen door longitudinale groeven op slechte oppervlakken. Maar dat is slechts één kant. De Ritchey is tegelijkertijd enorm handzaam, reageert vlot op stuurcommando's en voelt ook extreem snel aan bij het optrekken. Met lage snelheid rond rotsblokken op het pad cirkelen is geen probleem; Op de heuvel rijdt de fiets met voetgangerssnelheid rechtdoor zonder dat er corrigerende maatregelen moeten worden genomen.
Zeer beklimbaar dankzij lange liggende achtervorken
Ook op steile stukken komt de lange wielbasis goed van pas, omdat deze ervoor zorgt dat je ‘in’ de fiets zit in plaats van erop. Dankzij de lange liggende achtervorken ligt het zwaartepunt van de rijder iets verder naar voren - dus bij hellingen met dubbele cijfers en krachtig trappen is de kans kleiner dat het voorwiel het contact met de grond verliest dan bij kortere frames.
De Ritchey reageert op krachtige acceleraties met solide voortstuwing, hoewel de fiets natuurlijk niet zo soepel kan worden versneld als een licht, superstijf carbonmodel. De Outback is absoluut stijf genoeg voor een grindfiets. Last but not least worden de stalen frames van het merk vandaag de dag nog steeds gebruikt in het veldrijden, waar mensen voortdurend op volle sterkte strijden.
De andere kant is het hoge rijcomfort van de Outback. De fiets voelt extreem soepel aan en lijkt trillingen merkbaar te dempen. Het spreekt voor zich dat een slank stalen frame minder hard is dan een aluminium model met grote buizen; Ook de verlengde carbon zadelpen draagt bij aan het comfortabele karakter.
Ritchey-componenten en nieuwe SRAM Apex 12
Zoals vrijwel alle componenten van de Outback is de steun voorzien van het Ritchey-logo. Interessant is het niet al te brede stuur, dat met minder diepe, iets schuine stuurbogen ("flare") en licht naar buiten gebogen stuuruiteinden, over langere afstanden zeer comfortabel vast te pakken is aan het onderste stuur. Ritchey levert ook de wielset. De WCS Zeta GX Disc wordt geleverd met brede velgen die zijn afgestemd op typische grindbanden (25 mm binnenbreedte) en is met de hand gebouwd met klassieke gebogen ronde spaken - aerodynamica is hier geen groot probleem. Een van de goede dingen aan de wielset is een getande schijfvrijloop; In combinatie met tubeless, snelle Schwalbe banden is het gewicht ook dik in orde.
Omdat Ritchey alleen framesets aanbiedt, is elke complete fiets een voorbeeld van de vele mogelijkheden die de constructie biedt. Het Velomotion-model is uitgerust met de nieuwe SRAM Apex 12 in de mechanische versie, wat zeker past bij het old-school karakter van de stalen racer. Met een gemoderniseerde hendelvorm, nog soepeler schakelen en betere remprestaties is de goedkope groepset een zeer goede keuze; 11-44 cassette en 40 kettingblad resulteren in een groot versnellingsbereik. SRAM geeft ook de versnellingspook vrij voor de 10-36 cassette van de 2×12 groepset voor racefietsen en grindfietsen, waardoor de kloof tussen mechanisch en elektronisch schakelen wordt gedicht.
Inclusief trapas weegt de nieuwe onderdelengroep een kleine drie kilo, wat uiteraard niet bepaald licht is. Het Ritchey-frame weegt ruim 2,2 kilo, de vork zo'n 450 gram en de wielset weegt zonder cassette en remschijven zo'n 2.900 gram. Zonder pedalen weegt de complete fiets net geen 9,8 kilo - een goede kilo meer dan vergelijkbaar uitgeruste carbon exemplaren -Graveller. Gezien de uitstekende rijeigenschappen komt dit aspect op de achtergrond; Daarnaast zou de fiets uiteraard met lichtere componenten gebouwd kunnen worden.
Elektronische schakelgroepen passen echter niet echt bij de Outback, wat ons bij het enige punt van kritiek brengt: de verplaatsing van de schakelkabel. Dit openlijk op de bovenbuis en vervolgens langs de staande achtervork laten lopen is een overblijfsel uit de crosscountrysport, maar op een grindfiets heeft het helemaal geen zin.
Ongunstige ligging van de schakelkabel
Het installeren van een bovenbuistas wordt moeilijker gemaakt; Door de ongunstige positie van de voorste tegenhouder op de bovenbuis moet de schakelkabel óf in een strakke boog worden gelegd, óf hij schuurt voortdurend tegen de bovenbuis. En het ziet er niet mooi uit hoe de kabel langs de slanke achterbrug loopt. Er zouden goede redenen zijn om de versnellingskabel parallel aan de remleiding op de onderbuis te laten lopen, en de voorremleiding had ook door de vorkpoot kunnen worden geleid in plaats van naar buiten.
Gelukkig merkt iedereen die op de Ritchey Outback zit daar weinig van, maar kan hij zich concentreren op de route en genieten van het harmonieuze karakter van de stalen Graveller. De benodigde investering? De frameset kost een kleine 1.600 euro; De complete geteste fiets kost ongeveer 3.500 euro. Natuurlijk is het ook goedkoper met andere componenten en wielen - op basis van de Ritchey Outback zal er zeker een mooie fiets ontstaan.
Laat een bericht achter